Pierdolona era brwi

Masz tylko te szesnaście lat

Jeszcze tak wiele przed Tobą

Jeszcze będziesz bez mamusi

Ona kiedyś do domu nie wróci

Lubisz te swoje sumiaste zarośle

Malować co dnia o każdej porze

Nie dbasz o relacje swe z innymi

Na co Ci, skoro żyć nie musisz

Popatrz na swą twarz o poranku

Bez żadnego śladu dorosłości

Bez przekłamanej rzeczywistości

Spokojnie, będzie na wszystko pora

Nie wiesz czy chcesz, ale one już mają

Jesteś idealnym przykładem tego względnego obłędu

Gdzie nikt nie potrafi pohamować swego popędu

Bo to jedyny sposób, by w tym świecie trwać

Jesteś tak bardzo leniwa we wszystkim

Że nie chce Ci się czymkolwiek niepokoić

Jesteś tak bardzo leniwa we wszystkim

Że nie chcesz po prostu być sobą

Bo jak nie sobą, to kim?