Wewnętrzna niesprzeczność

Miłość nadeszła ponownie

Wraz z jesiennym wiatrem

Mam stokrotek pełen wór

Co moc bliskości posiadają

I człowieka, co niepodobny

Do kogokolwiek na świecie

Wiesz, że jest mi wspaniale?

Mówię to całkiem szczerze

Ty najlepiej to jednak wiesz

Ty, co będziesz jedną jedyną

Takie jest nasze przeznaczenie

Lubisz hedonizm i nihilizm

Widzę to w Twych oczach

Zaczęliśmy już na początku

Od małych słodkich igraszek

Teraz nie potrafię już przestać

Tej jednej piosenki śpiewać

Powiedziałem Twemu ojcu, że zabieram Cię na zawsze

Ale nie wspomniałem mu na uszko, że nie mam gdzie

Spotkałem więc na drodze ślepca, co samotnie śpiewał

W plecaku, tylko małą żabkę i bukiecik stokrotek miał

Miłość nadeszła ponownie

Wraz z jesiennym wiatrem

Jesteś osobą, co dobrze wie

Dzierżąc stokrotek bukiecik

Zabieram Cię stąd na zawsze