Platoniczna tortura

Patrzę prosto w Twoje piękne oczyska
I widzę na własne oczy, że to prawda
Toż to kobieta dobra, lecz kobieta zła
Nie jest całkowicie tą, którą wydaje się być

Podaj mi swą powabną dłoń
Zapalę nam kolejną świeczkę
Pokaże Ci tym razem więcej
Wszystko wróci do porządku

Wiem, że szczęście jest w Tobie
Nie muszę się ciągle o nie upominać
Więc może jednak chcesz mnie?
Czy może to szczęście jest tylko w mojej głowie?

Lubię obserwować Ciebie
Podziwiać wszystko co robisz
Lecz nie potrafię Cię słuchać
Bo wszystko zostaje przemilczane

Proszę spójrz znów na mnie jak kiedyś
Moja nadmuchiwana piękna kobitko
Zrzuć wreszcie z twarzy swą maskę
Uwolnij mnie z tego cierpienia…

Czuję, że szczęście jest w Tobie
A przynajmniej choć jego cząstka 
Więc może jednak chcesz mnie?
Czy to wszystko jest tylko w mojej głowie?